Robbert in Kyoto
Konnichiwa Periklessers!
Momenteel vertoef ik al meer dan 2 maanden in het prachtige Japan en in de mooiste stad ter wereld: Kyoto. Google maar naar foto’s en je zal zelf snel tot de conclusie komen dat het toch echt wel de mooiste stad ter wereld is, op Utrecht na natuurlijk.
Één van de belangrijkste redenen dat ik voor Kyoto heb gekozen is dat het onderwijs hier pas op 1 oktober begint. Gezien ik afgelopen jaar een bestuursjaar heb gedaan kwam dat goed uit omdat ik eind september hiervoor nog verplichtingen had. Bij aankomst in Japan was het wel even wennen aan de temperatuur, het was namelijk ongeveer 35 graden. Tegelijkertijd kwam ik ook aan in het tyfoonseizoen: mijn vlucht was bijna geannuleerd hierdoor en een paar weken later zat ik zelf midden in de zwaarste Japanse tyfoon in jaren. De Japanse bevolking is al lang gewend aan al het natuurgeweld van aardbevingen en tyfoons, maar om er toch zo midden in te zitten was wel eventjes wennen.
Het leven in Japan is erg duur, een retourtje met de trein naar Tokyo kost ongeveer €220,-, een banaan of appel kost al snel €1,- en bij het uitgaan betaal je minstens €20,- entree voor een club en betaal je ook nog eens €6,- voor een biertje. Gelukkig ben ik een lange blonde Europese jongen en als ik de juiste woorden gebruik kan ik vaak gratis of goedkoper de club in. Wanneer ik binnen ben voel ik mij vaak een lokale celebrity: veel Japanners komen naar mij toe om met mij te dansen, zomaar even hoi te zeggen of om even een high-five te halen (dit is geen grap).
Ik heb mijn kamer vanuit de universiteit verkregen en is daardoor erg goedkoop, ongeveer €200,- per maand voor 18m2 met een eigen kookpitje en een eigen toilet. Zelf koken is vaak even duur als buiten de deur eten, dus mijn kookpitje gebruik ik niet vaak! Al met al is het financieel best te doen door maximaal te lenen, maar het liefst was ik met een iets grotere spaarrekening deze kant op gekomen.
Het leven op de universiteit hier is heel anders dan wij gewend zijn op USBO. Werkgroepen bestaan eigenlijk niet. Ik heb alleen maar les in grote lokalen met ongeveer 40 andere studenten. Ik hoef maar 9 uur per week op de universiteit te zijn voor mijn vakken, maar in praktijk is dit vaak nog minder. Er zijn veel feestdagen waardoor een hele dag vervalt of mijn professor zit in het buitenland waardoor er uur wegvalt in de week. Het niveau van de vakken zijn niet heel erg hoog omdat de Japanse studenten het Engels anders niet meer kunnen volgen. De vakken die ik volg worden ook door de Japanse studenten gevolgd, omdat zij verplicht twee Engelstalige vakken moeten volgen om hun Engels te verbeteren. Maar dit houdt niet in dat je enig contact met ze hebt, ze zijn gewend tijdens de les niks te zeggen, te slapen en zich op de achtergrond te houden. Elk woordje Engels wat ik probeer uit te wisselen met ze levert alleen maar hele verwarde blikken op: ze snappen mij niet. Gelukkig zijn er wel genoeg internationale studenten om mee om te gaan: en ook verrassend veel Nederlanders. In college is vaak ongeveer 10 – 20% international en de rest Japans.
Veel uitwisselingsstudenten volgen hier ook Japanse taalcursussen voor credits. Aan het begin wilde ik dit ook graag doen, maar uiteindelijk ben ik blij dat ik ervoor gekozen heb om dit niet te doen. Japans is een hele moeilijke taal om te leren voor Europeanen, en zelfs met de meest intensieve taalcursus zal ik nog geen basisgesprek kunnen voeren aan het einde van mijn uitwisseling en zou het lezen van de Japanse tekens nog steeds bijna onmogelijk zijn. In plaats daarvan probeer ik mijzelf af en toe een aantal basiszinnetjes te leren. Zolang je respectvol bent en lacht terwijl je iets op handen en voeten duidelijk probeert te maken met een paar woorden Japans en Engels zullen de Japanners je niet zo snel iets kwalijks nemen.
Kyoto heeft cultureel zo enorm veel te bieden dat je elke dag weer naar een nieuwe onontdekte prachtige plek kan gaan. Elke vrijdag en maandag ben ik vrij, wat betekent dat ik 4 dagen weekend heb, en deze dagen ga ik er vaak op uit om de stad nog beter te leren kennen. Daarnaast kan je geweldig hardlopen in deze stad en inmiddels ben ik begonnen om te trainen voor een halve marathon in Japan die in februari plaatsvindt!
Als je vragen hebt over studeren in Kyoto of Japan in het algemeen stuur mij dan vooral een berichtje op Whatsapp (+31630253985) of een e-mail (r.a.hoogeveen@students.uu.nl).
Tot in februari, Robbert
