Docent van het jaar

Ieder jaar wordt door studievereniging Perikles een verkiezing uitgeschreven voor USBO Docent van het Jaar. Dit jaar zijn er drie docenten genomineerd die kans maken op de titel; Lisanne de Blok, Hanna Naus en Vidar Stevens! De winnaar wordt door Perikles zelfs voorgedragen voor de universiteitsbrede Docent van het Jaar verkiezing. De winnaar zal medio oktober bekend gemaakt worden. Hieronder zie je een beschrijving van de docenten. Stemmen kan onderaan deze pagina in het formulier of via inschrijvingen.

Lisanne de Blok

Lisanne de Blok voelt zich helemaal thuis op de USBO, ook al werkt ze er pas twee jaar. Als Amsterdamse politicoloog met een liefde voor statistiek week ze in eerste instantie wel een beetje af van de norm. De pandemie en het thuiswerken maakte de start niet het eenvoudigst maar gelukkig vond ze bij haar USBO collega’s en bij de studenten al snel veel gezelligheid, herkenning en verbinding. Inmiddels heeft ze d’r plek wel gevonden (vanuit het piepkleine kelderkamertje naast Perikles). De nominatie voor docent van het jaar voelt daarom voor haar als een hele eer en een bevestiging van haar succesvolle “USBO-inburgering”.

Lisanne heeft een liefde voor wetenschappelijk onderzoek. Naast haar eigen onderzoek naar politiek vertrouwen geeft ze daarom ook graag les in onderzoeksmethoden. Zo kun je haar zijn tegengekomen bij IOBO in het eerste jaar of bij OBO in de minor. Niet de meest geliefde vakken. Het is dan ook haar doel is om statistiek voor iedereen (een klein beetje) leuk te maken, of in ieder geval nuttig en haalbaar. Daarnaast is ze, met haar achtergrond in politicologie, ook betrokken bij CAPI in het tweede jaar. Maar het allerleukst vindt ze het begeleiden van bachelor- en masterscriptie studenten bij hun eigen onderzoeksprojecten. Dit is het moment waarop studenten al hun opgedane kennis en levenservaring kunnen gebruiken voor een onderzoek die ze helemaal eigen kunnen maken en zich kunnen storten op een onderwerp dat hen écht interesseert. Het is het slotstuk van die mooie, gezellige, (hopelijk) leerzame en vaak best bewogen studietijd op de USBO. Het onderzoeksproces is voor iedereen anders, en zelden zonder slag of stoot, maar het eindresultaat is daarom des te mooier.

De USBO studenten zijn in haar ogen uniek: het is een diverse groep van geïnteresseerde en geëngageerde studenten, die vanuit allerlei windrichtingen komen, met een gezonde balans tussen studie en (andere) leuke dingen, niet té serieus en tegelijkertijd met veel wederzijds respect. Dit sluit erg aan bij Lisanne’seigen onderwijsvisie, waar de werkgroep een plek moet zijn waar iedereen zich prettig voelt, waar er ruimte is voor humor en wederzijds leren. Zo leert Lisanne ook nog regelmatig van haar studenten, niet alleen door de interessante inzichten uit hun eigen onderzoek maar ook door bewonderingswaardige inzichten uit hun persoonlijk leven. Ze houden haar scherp, maken haar bewust van de belangrijke ontwikkelingen en de leefwerelden van de nieuwe generatie. Ze is dan ook continue bezig om de manier waarop ze onderwijs en begeleiding geeft te verbeteren en verder te ontwikkelen. Ze is van de korte lijntjes, wil graag goed benaderbaar zijn voor haar studenten. Door de waardevolle interacties met studenten heeft zo ook nog meer respect gekregen voor de weerbaarheid van de studenten van tegenwoordig: ja, studietijd is de mooiste tijd van je leven, maar het leven loopt niet altijd zoals je wilt (denk aan een pandemie, of ontwikkelingen thuis). Ze vindt het daarom belangrijk om, wanneer de situatie dat vraagt, flexibel te zijn om zo samen met de student(en) een oplossing te vinden.

Lisanne kijkt ernaar uit om nog jaren aan de USBO les te geven. En alhoewel het ook altijd jammer is om de studenten die je over tijd zo goed hebt leren kennen uit te zwaaien na het afronden van hun scriptie, zullen de inzichten en de gezelligheid haar altijd bijblijven. Hopelijk geldt dat ook voor de studenten zelf, en denken ze nog eens terug aan die leerzame en gezellige tijd op de USBO wanneer ze aan het shinen zijn in hun verdere carrières.

Hanna Naus

Hanna werkt sinds 2020 met veel plezier bij USBO. Haar hart ligt al geruime tijd bij persoonlijke ontwikkeling, onderwijsinnovatie en inspirerend contact. Ze gaf haar eerste training in 2015 toen ze zelf nog studeerde bij de bachelor Algemene Sociale Wetenschappen in Amsterdam. In een workshop die ze buiten studie om een jaar daarvoor volgde, zag ze de trainer aan het werk en dacht ze: ‘dit is het!’.  Er ontstond een idee dat je op de Universiteit vooral je kennis leert ontwikkelen, maar veel menselijke aspecten van ontwikkeling onderbelicht blijven en daar wilde ze juist aandacht voor creëren.

Ze is toen naast haar studie een trainersopleiding gaan volgen en heeft later ook nog een vijfjarige beroepsopleiding gevolgd tot holistisch therapeut. Ze heeft veel keuzes gemaakt om haar ontwikkeling zelf meer in de hand te nemen. In 2016 kwam zij bij de Bildung Academie terecht waar ze 4,5 jaar heeft gewerkt. Ze heeft daar gewerkt als trainer en coach bij een aanvullende jaaropleiding voor studenten uit het Hoger Onderwijs en als onderwijsinnovator en adviseur bij verschillende onderwijsinstellingen. In alle rollen stonden persoonsvorming, maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef en leren vanuit intrinsieke motivatie centraal.

Deze rollen bekleed Hanna nu bij USBO nog steeds. Je kunt Hanna kennen van de verschillende trainingen in het Sociale Professionele Vaardigheden (SPV) programma en mogelijk ook van coaching gesprekken. Daarnaast is zij achter de schermen nog steeds bezig met pionieren. Binnen de UU is Hanna aangesloten bij een stuurgroep voor studentenwelzijn. Dit is een groep die maandelijks bijeenkomt waarbij alle faculteiten en opleidingen vertegenwoordigd zijn om met elkaar uit te wisselen rond het thema studentenwelzijn. In juni 2023 mocht zij met een paar andere collega’s en studenten zelfs de minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschap, Robbert Dijkgraaf, ontvangen om in gesprek te gaan over deze thematiek. Studentenwelzijn gaat Hanna aan het hart. Enerzijds, omdat ze zelf als student tegen de grenzen van studie en het leven aanliep door het overlijden van haar moeder in het tweede jaar van haar bachelor. Anderzijds, omdat ze gelooft dat het breder ontwikkelen van vaardigheden en jezelf leren kennen een fundering geeft waar je de rest van je leven op kunt bouwen. Goede zelfkennis ziet zij als de bodem waarop je kunt staan, als de wereld om je heen in beweging is. En verandering is onvermijdelijk in het leven en gaat steeds sneller in deze snel veranderende samenleving.

Hanna hoopt dat zij door studenten ervaren wordt als een toegankelijke docent. Ze vindt het belangrijk om interesse te hebben in de leefwereld van de ander en de ander altijd met een open en nieuwsgierige blik tegemoet te treden. Ook gelijkwaardigheid vindt ze erg belangrijk. Ze ervaart zichzelf als een docent en leerling. We leren allemaal eindeloos door in het leven. Die menselijkheid ook laten zien, is voor haar onderdeel van haar vak. Ze is naast wat er voor de training op het programma staat, ook nieuwsgierig naar de ervaring en het perspectief van de studenten zelf en betrekt dit graag in het onderwijs. Binnen USBO zal zij zich in blijven zetten voor onderwijs dat aansluit bij de student en de wereld van morgen. Naast haar werk bij USBO heeft Hanna een eigen praktijk als holistisch therapeut, waar zij coaching geeft en verschillende workshops faciliteert vanuit haar holistische levensfilosofie.

Vidar Stevens

De eerste persoon die Vidar opbelde na het horen van de nominatie was zijn moeder. Méér dan veertig jaar lang gaf zij onderwijs aan middelbare scholieren. Dit jaar was zij een enorme steun voor hem door het geven van advies over interactieve werkvormen en het begeleiden van studenten. Deze nominatie is dus ook voor haar. De USBO is voor Vidar bekend terrein. Tien jaar na het afronden van zijn master keerde hij dit jaar terug naar Utrecht. In de tussentijd is er weinig veranderd op de USBO. Er heerst nog steeds dezelfde prettige energie en bevlogenheid bij studenten en collega’s. Enkel Vidar is grijzer en kaler geworden.

Afgelopen jaar was Vidar betrokken bij het mastervak “Inclusiviteit en Sociale Verantwoordelijkheid in de Sport”; het minorvak “Onderzoek naar Bestuur en Organisatie”; het keuzevak “Sport & Society”; het mastervak “Beleidsvorming en Leiderschap in de Sport”; bachelor-en masterscriptietrajecten; en het tweedejaars bachelorvak “Kwalitatief Onderzoek”. Bij dat laatste vak was Vidar niet alleen werkgroepdocent, maar had hij ook de taak om de cursus te coördineren. Dit was Vidar’s eerste ervaring als cursuscoördinator. Dit was een flinke uitdaging omdat studenten niet alleen leren over kwalitatief onderzoek, maar dit ook gelijk toepassen bij 15 externe organisaties. Vanaf december – vier maanden voor de start van het vak – was hij al bezig met het benaderen van externe organisaties voor onderzoeksopdrachten. Gelukkig kon hij daarbij terugvallen op de contacten en inzet van Berber Noordzij.

Vidar’s onderwijsfilosofie? Met de poten in de klei, ploeteren door de modder, om er wijzer uit te komen! Allicht is dat de wijze waarop hij leerde op het platteland. Hij vindt het belangrijk dat studenten in een vroeg stadium van hun studie de buitenwereld écht ervaren. Kennis tref je namelijk niet alleen in studieboeken, maar vooral buiten USBO’s deuren. Als universiteit bezitten we namelijk niet het monopolie op wat échte kennis en wetenschap is; zeker niet binnen de sociale wetenschappen. Afgelopen jaar zijn masterstudenten onder meer aan de slag gegaan met inclusie- en diversiteitsvraagstukken bij sportverenigingen en heeft Vidar, op basis van eigen ervaringen en gesprekken met misbruikslachtoffers, studenten onderwezen over de impact van seksueel grensoverschrijdend gedrag op het welzijn van atleten.

Vidar hoopt dat studenten en docenten goed naar elkaar blijven omkijken. Op de USBO zijn we symbiotisch met elkaar verbonden. Samen maken we de USBO; maar soms maken we het ons ook onnodig moeilijk. Doceren is mensenwerk en niet altijd makkelijk. Net als studenten, worstelen docenten ook met onzekerheden, angsten en andere gevoelens die hen aan het twijfelen brengen. Vidar wil niet lesgeven met een masker op. “What you get is what you see,” zingt een van Vidar’s idolen, Tina Turner. De ene dag gaat doceren beter dan de andere dag, en dat is prima! De komende jaren hoopt hij nog mooie momenten met studenten mee te maken en hen te zien groeien naar vrije geesten die oog hebben voor de menselijke kant van beleid en organiseren. Dank voor alles wat hij dit jaar heeft mogen leren van jullie!