Nina in Lissabon
Olá Periklessers,
Ik woon nu ruim 2 maanden in het centrum van Lissabon, en kan inmiddels (eindelijk) zonder volledig buiten adem te raken de heuvel naar m’n huis op lopen. Lissabon is een hele mooie stad, met veel trappen en smalle, steile, kleurrijke straatjes. Ik loop veel, want er is genoeg te zien en de zon draait hier overuren.
Mocht je nu nadenken over of je in je 3ejaar graag in het buitenland wil studeren, en mocht je Lissabon overwegen, dan vertel ik je graag wat meer over mijn tijd hier. Want dit leven… Dit gun ik iedereen.
De eerste weken voelden echt als een eindeloze vakantie. Ik vertrok samen met een vriendin uit Nederland naar Lissabon, en na een paar dagen vloog zij weer terug. De overgang naar het ‘Erasmus-leven’ viel me heel erg mee, want je bent hier als internationale student niet alleen. Het is makkelijk om anderen te ontmoeten. Zo heb je hier de Erasmus-corner: letterlijk een straathoek in het centrum van Lissabon, waar (vooral in september) elke avond honderden internationale studenten verzamelen. Iedereen staat met een drankje (= 1,20 voor een halve liter bier of sangria) op straat. Er is geen muziek, er wordt gewoon gekletst. Een paar keer per avond moet iedereen met zijn rug tegen de muur gaan staan, want dan wil er een auto (vaak toeterend) door het straatje (waar dus die honderden studenten staan). De eerste keer wist ik niet wat me overkwam toen een vuilniswagen hier bijna over m’n tenen reed, maar dit is Portugal. Bij de Erasmus-corner vind je ook twee organisaties voor internationale studenten (ESN en ELL) die beiden heel veel activiteiten organiseren: diners, surflessen, dagtripjes, walking-tours, feestjes, borrels en weekendjes weg.
Ik ontmoette dus in een korte tijd heel veel mensen. Daarnaast woon ik in een heel gezellig en fijn huis, met 5 andere internationale studenten. Een woonruimte zoeken in Lissabon is niet heel lastig (mocht je hier willen studeren, dan wil ik je hier natuurlijk altijd bij helpen).
Wat betreft het onderwijs, ligt het niveau lager. Ik volg daarom vooral mastervakken. Het is daarnaast vooral de docent die praat, krijtborden worden hier nog gebruikt en je moet er rekening mee houden dat je niet alle vakken kan volgen zoals je dat thuis bedacht had. De faculteit is echter niet groot, waardoor ik goed contact heb met alle andere internationals en Portugese klasgenoten (echt een pluspunt!). Als je hier komt studeren, ga je je op organisatorisch gebied soms verbazen (of irriteren). Niemand lijkt ergens haast mee te hebben. Zo heb ik drie uur in de rij gestaan om mijn Portugese OV aan te vragen, en later weer om hem op te halen. Een paar weken later heb ik uren vastgezeten in een metro, waarna er slechts twee mannen met een geel hesje kwamen opdagen om iedereen uit de metro te tillen (dit ging heel graag, maar het was te diep om te springen). Vervolgens moesten we allemaal (en dus ook de Portugese bejaarden…) nog zeker 10 minuten over het spoor en de kiezels door de tunnels lopen om bij een station te komen. Je gaat de NS waarderen.
Portugezen zijn uiterst relaxt, en dat heeft ook veel voordelen. Je kunt hier ultiem genieten van het leven. Tijd voor weekendjes weg, boeken lezen, terrasjes pakken/uit eten, uitwaaien op het strand, socializen en nadenken over wat je wil met je scriptie/master. Ik geniet.
Liefs,
Nina (n.k.breedveld@uu.nl)