Gijsbert in Rome
Ciao Periklessers!
Na al zo’n twee maanden in Rome te hebben gewoond kan ik zeggen dat ik de voor mij ideale plek heb gekozen om een half jaar te studeren. Hier in Italië beleef ik namelijk iedere dag weer opnieuw la dolce vita, ‘het zoete leven’ of ‘het goede leven’, waarin plezier hebben en het maximale uit je dag halen centraal staat. Italianen leven daadwerkelijk volgens het motto carpe diem, ‘pluk de dag’. Je leeft per slot van rekening maar één keer. Ik moet zeggen dat deze manier van leven mij erg goed bevalt.
Het leven in Italië gaat namelijk precies zoals je verwacht. Zo’n beetje iedere ochtend ga ik naar hetzelfde koffiebarretje, bestel ik een espresso of cappuccino voor een euro en maak ik een praatje in gebroken Italiaans met dezelfde barista om vervolgens te hopen dat de bus richting de universiteit vandaag wél op tijd komt. Als er namelijk één ding is waarin Italianen niet rustig aan doen, is het wel het verkeer, wat vaak zorgt voor de nodige chaos, vertragingen en ongelukken. Aangekomen op La Libera Università Internazionale degli Studi Sociali ‘’Guido Carli’’waarvan net als iedereen op USBO niemand de volledige naam gebruikt (ik ga naar LUISS, ik ben op LUISS; je kent het principe)verwonder ik mij iedere dag weer over zo ongeveer alles. LUISS is een privé-universiteit die in Italië door veel prestige is omhuld en dit neemt mee dat het leven hier op de universiteit een tikkeltje anders verloopt dan in Nederland en op USBO. Waar op USBO John je iedere dag vriendelijk begroet bij de entree, staan hier twee bewakers in Italiaans maatpak pak te controleren op iedereens collegekaart. Vervolgens loopt iedereen naar even van de vele lokalen, die er hier net anders uitzien dan op USBO. Ieder lokaal kan je namelijk zien als een soort mini hoorcollege-zaal, waarin voornamelijk één docent het woord neemt en bij uitzondering eens probeert de groep studenten mee te laten participeren. Als USBO student weet ik natuurlijk alles van participatie en dat neemt met zich mee dat de manier van lesgeven soms wat onwennig aanvoelt. Wat je hiervoor terugkrijgt is dat LUISS haar best heeft gedaan om de allerbeste professoren, ambtenaren en andere professionals van Italië en de rest van de wereld te strikken. Zo krijg ik hier bijvoorbeeld les van een ex-generaal van de Italiaanse luchtmacht en vliegt de Italiaanse ambassadeur voor Algerije iedere week naar Rome om ons college te verzorgen.
Na een aantal uur op de uni te hebben vertoefd begint eigenlijk pas het echte leven hier (mits je geen hoorcollege hebt tot 8 uur in de avond). Veel middagen besteed ik hier met vrienden om weer een nieuw deel van deze eindeloos grote stad te ontdekken. Zelfs tijdens het schrijven van deze blog zijn er nog steeds highlights of verborgen pareltjes die ik graag wil bezoeken. Vaak geniet ik hier in de avond van misschien wel het mooiste wat Italië te bieden heeft, haar keuken. Omdat het eten hier in restaurants soms bijna goedkoper is dan de prijs van zelf koken, besteed ik hier menig avondje op een van de duizenden piazza’s van Rome met een heerlijke chianti en een pizza of een pasta, zoals je die alleen in Italië kunt vinden. Vaak sluit ik mijn avond af in een van de gezellige barretjes of clubs van Rome en loop ik laat in de avond bijna in mijn eentje langs de Fontana di Trevi en het Pantheon om vervolgens met de bus langs het Altare della Patria en het Colosseum te rijden. Op dit soort momenten realiseer ik het me iedere keer weer opnieuw: dit is la dolce vita.
Wil je graag meer weten over het leven in Italië, wonen in Rome (een kamer vinden is makkelijker dan verwacht) of het studeren aan LUISS (waar je bijvoorbeeld ook gratis een Italiaanse taalcursus kunt volgen) stuur mij dan vooral een mailtje (g.p.g.f.vanelven@uu.nl) of een appje (+31 621550491), dan beantwoord ik met plezier als je vragen!
Tanti cari saluti e non dimenticare di divertirti!,
Gijsbert
