Eke in Bordeaux

Lieve Periklessers,

Op dit moment ben ik halverwege mijn Erasmusjaar in Bordeaux. Mijn voornaamste doel hier was goed Frans leren. Dat is me tot nu toe al aardig gelukt. Toen ik net in Bordeaux aangekomen was, vond ik het behoorlijk wennen. Ik had na mijn eindexamen niks meer met mijn Frans gedaan en zelf als ik op vakantie was in Frankrijk, ging ik toch gauw terug naar het Engels. Maar nu, na een half jaar, volg ik vakken in het Frans, schrijf ik Franse papers en praat ik Frans met iedereen, inclusief met mijn vrienden.

Voorafgaand aan dit jaar kon ik kiezen in welke taal ik m’n vakken wilde volgen. Ik heb hier best over getwijfeld, want ik wilde natuurlijk niet dat ik een jaar lang vakken zou volgen die eigenlijk te moeilijk zijn. Uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om Franse vakken te volgen en daar ben ik nog steeds erg blij mee!

USBO heeft een uitwisselingsprogramma met Sciences Po Bordeaux. Het is qua opleiding meer politieke wetenschappen dan bestuurskunde, maar het is wel heel interdisciplinair, waardoor je alsnog vakken kunt kiezen in allerlei richtingen, zoals antropologie, psychologie, economie, recht, sociologie, geschiedenis of organisatiewetenschap. Sciences Po staat bekend als een goede opleiding in Frankrijk, en het schijnt daarbij nogal moeilijk te zijn om toegelaten te worden. Als je hier vertelt dat je Sciences Po doet, hoef je eigenlijk nooit uit te leggen wat het is, in tegenstelling tot als je thuis vertelt dat je Bestuurs- en Organisatiewetenschap doet.

Het afgelopen semester heb ik Geschiedenis van het economische denken, Europese instituties, Franse politieke instituties en Politieke en culturele geschiedenis gevolgd. Verder volg ik een programma met drie algemene vakken waarvan ik aan het einde van het jaar een certificaat krijg (Certificat d’Études Politiques, oftewel CEP). De manier van lesgeven is heel anders dan op USBO. In principe heb je voor alle vakken één keer of twee keer per week 1,5 uur hoorcollege. De docent praat aan één stuk door en een groot deel van de Franse studenten typt bijna letterlijk over wat de prof zegt. Het is dus niet echt interactief. Zelf vind ik dit niet zo heel erg, want het gaf me in het begin de kans om langzaam te wennen aan de taal. Daarnaast heb ik ook nog mijn vakken van het CEP. Deze zijn meer als een werkcollege en worden gegeven in groepen van ongeveer 12 buitenlandse studenten. De prof praat nog steeds veel zelf, maar je krijgt wel meer de kans om zelf iets te zeggen of te vragen. Hiervoor moeten we bijvoorbeeld ook presentaties doen. Verder kun je ook vakken kiezen van het vierde jaar, wat in feite het eerste masterjaar is. Hier zijn de vakken ook iets kleinschaliger en interactiever. Ik heb een aantal hiervan gekozen voor het tweede semester.

Bij mijn zoektocht naar een kamer heb ik geluk gehad, want ik woon in een mooi huis met twee Franse meiden. Toen ik nog in Utrecht was, had ik les met één van mijn huidige huisgenoten. Zij deed vorig jaar haar Erasmusjaar in Utrecht. Toen ik vertelde dat ik op zoek was naar een kamer, bleek dat zij samen met een vriendin een appartement wilde gaan zoeken in Bordeaux. Het leek haar wel leuk om met een international te wonen en dus stelde ze voor om een appartement voor drie te zoeken.

Je sociale leven als Erasmusstudent is ook een leuk deel van naar het buitenland gaan. Je maakt heel makkelijk nieuwe vrienden, iedereen is heel open en aardig. Je leert mensen kennen uit allerlei verschillende landen en leert veel leuke weetjes en gebruiken van andere landen. Zo is één van mijn beste vriendinnen hier Bulgaars en kwam ik erachter dat ze daar gewend zijn met hun hoofd ‘nee’ te schudden als ze ‘ja’ bedoelen en andersom, en ben ik het nieuwe jaar begonnen door een granaatappel uit het raam naar beneden te gooien, omdat dit een Griekse traditie is die geluk zou brengen voor het nieuwe jaar. Daarbij had ik er nooit echt goed bij stilgestaan dat elk land op een andere manier geschiedenisles krijgt. Bepaalde feiten die voor ons heel normaal zijn, weten buitenlanders totaal niet en wij weten ook verbazend weinig van sommige andere landen.

Verder is het ook erg leuk om naar andere steden in de buurt te gaan. Ik ben een paar dagen naar Toulouse geweest, een dagje naar La Rochelle en ik ben van plan om het komende semester naar Biarritz te gaan. Bordeaux ligt redelijk dichtbij de grens met Spanje, dus misschien ga ik daar ook nog heen het komende semester. Het enige wat ik onderschat had, was dat Bordeaux dichtbij de zee zou liggen. Je moet hier alsnog drie kwartier met de bus voordat je daar bent, maar het is zeker de moeite waard om te gaan.

Voorafgaand heb ik met Marlijn overlegd of ik een half jaar of een jaar zou blijven. Ik ben erg blij dat ik gekozen heb voor een jaar en kan dat jullie van harte aanbevelen. Het is lang, maar tegelijkertijd geeft het je de kans om echt een leven op te bouwen hier. Ik had gedacht dat Frankrijk niet al te veel zou verschillen van Nederland, maar alsnog zijn er veel dingen anders geregeld wat het juist ook super interessant maakt. Daarbij is een nieuwe taal leren echt erg leuk en dat gaat beter als je er goed de tijd voor neemt.

Mocht je meer willen weten over mijn leven hier, dan kun je me altijd een berichtje sturen via Perikles of Facebook of je kunt een beetje rondkijken op mijn blog:
http://eke-in-bordeaux.reislogger.nl/